viernes, 15 de mayo de 2009


Buenas noches.

Hace la de dios que no escribo nada, pero es por que algún jueves que otro no vengo por que no me apetece nada. me tengo que levantar a las 8 y con lo a gusto que se esta en la cama, no apetece venir. Pero hoy no voy a hablar de ello, hoy quiero hablar de algo que me paso el miércoles.



El miercoles vine a clase, estava en la 3ª clase, era gimnasia. Mire al movil para ver si mi niño me habia pegado un toque o me habia esctrito un mensaje, vi que tenia una llamada perdida y al mirarla era de un numero estraño, le pegue un toque y me llamo.

Era una chorva de Ribadesella, que queria contarme algo sobre mi niño, me dijo que cuando se entero de que estaba saliendo con migo lo dejo, me dijo que mi niño jugaba sucio, que tenia una novia en llanes y que era peluquera.

A mi en realidad me sento muy mal por lo que la mitad de la clase de gimnasia me la tire sentada en un banco con los ojos llorosos y empeze a pensar si seria verdad aunque tengo que acmitir que me choco, por que si mi niño tubiese una novia en llanes como me dijo esa asquerosa puta, no me llevaria a mieres para conocer a su hermano que esta en el hospital por que se opero de una ernia discal y tampoco me llevaria a conocer al resto de su familia.

Cuando llego la hora del recreo, le estuve pegando un monton de toques para que me llamase y me explicase que coño era lo que estava pasando. Me dijo que no le iciese caso a esa puta que lo unico que queria era tocar los cojones para que le dejara y que cuando estava en el hospital con su hermano, esa asquerosa le habia llamado para decirle que me iba a llamar y que me iba a contar 4 cosas.

despues de comer me volvio a llamar la puta esa y me conto mas mentiras y ai fue cuando arrevente y le salte que dudaba mucho lo que me estava contando por que si era cierto lo de la novia en llanes no me ubiese presentado a toda su familia y tambien le dije que me importava una mierda lo que me dijiese la gente, que no lo iba a dejar con el por que lo quiero mas que a mi vida y que si a la gente que anda contando mentiras les jode que sete con el enserio, pues que les jodan, que yo a mentirosas, embidiosas e hijas de putas como ella, me las paseava por el forro. que yo no soy como todas las demas que si se enteran de cualquier cosa ya se ponen rabiadas y los mandan a tomar por culo. yo si lo quiero paso de lo que me digan y como lo quiero muchisimo no lo pienso dejar nunca, a no ser que me deje el.... ai ya no digo nada pero me dijo que me iba a estar dando la paliza muchisimo tiempo, por que nunca habia tenido una novia como yo y que estaba super contento con migo que me quiero y mas que nada me lo demostro. mas que nada paso de lo que me digan por que por una vez en la vida vuelvo a vivir. por que desde que murio mi padre mori yo con el por que el era y es donde quiera que este mi gran amor, me dio mucho cariño y lo quiero y le querre toda mi vida, por eso es lo de vivir de nuevo, por que mi niño me da todo el cariño del mundo y me izo revivir de nuevo. Ahora en mi vida esisten 2 personas a las que amo con locura y amare por el resto de mi vida. 1 es mi padre y 2 es jairo.

viernes, 24 de abril de 2009

que pasa!!!!!!


Hola,hace mucho que no escribo nada. hoy no se de que voy a hablar.
Llevo una semana muy aburrida y sin dar un palo al agua, no se que me pasa, ¿sera mal de amores?? ¡¡¡¡nooo!!!!
Estoy muy contenta con mi chaval, nos queremos mucho y somos inseparables.
lo que me esta pasando esta semana es un caso aparte, todo empezó el lunes por la tarde: llegue a casa a las 4, limpie mi casa (siempre lo ago), me pegue una ducha y como hacia calor, me puse una mini falda y tal.
A las 6, salí a dar una vuelta y justo cuando me dispuse a cruzar la carretera general pasava un coche, un toyota celica preparado, me dio las luces y paro a un milímetro de mi, camine asta el coche para saber quien era y ahí lo vi, era el.
Después de 6 meses sin verle, después de mentirme, después de decirme que lo desviamos dejar por un tiempo.... Ahí estava, no podía dar crédito a lo que estava viendo, era el sin duda. pero ¿ por que ahora? estuvimos hablando y le pregunte por su otro coche, me dijo que se lo había quedado su ex mujer, por que estava a su nombre. No entendí lo que me acababa de decir pero me lo explico así: ya no tengo el coche que me ibas a comprar por que me separe de mi mujer hace un mes y como estaba a su nombre pues me baje a Madrid.

Al instante lo entendí todo. me pidió el numero y se lo di. ¿Por que no se lo iba a dar? no le guardo ningún rencor, por que lo entiendo, entiendo que lo escondiera, ¿pero a mi? cuando se fue, me quede preguntándome ¿por que ahora?¿por que?
después de salir de mi vida ¿por que ahora?
Ahora que estoy con Jairo, que hacia mucho que quería estar con el, ¿por que viene ahora? no lo entiendo.Pero lo que si se es que no le pienso poner los cuerno a Jairo por que lo quiero un montón y estoy muy agusto con el.
Que no se crea el otro que voy a ser como antes, yo cambie y no se me ocurriría ponerle los cuernos a Jairo con un tío que salio de mi vida hace 6 meses y para encima me mintió.



viernes, 20 de marzo de 2009

enamorada


estoy muy enamorada, pero no es del novio con el que estaba, lo mande a pasear por esta razón:
el lunes empeze a hablarme con un chico que le tenia muchas ganas.
Lleba toda la semana viniendo a verme y además de que es muy guapo, es que esta buenísimo
y no se puede aguantar. Desde el lunes, me siento otra, me levanto para ir al instituto con muchos ánimos, que para mi es muy raro, por que no me gusta nada estar aquí.
¿ sera por el? yo creo que si por que a todas horas pienso en el, en los momentos que estamos juntos hablando, riéndonos.... pero es que lo que yo no sabia es que le gusto, el a mi también me gusta, me gusta muchísimo y lo que menos me esperaba era que el miércoles me lo iba a sacar todo, me saco que me gustaba, que pensaba mucho en el....
yebo toda la semana viéndolo y cada día que pasa me enamoro mas y mas de el,
resulta que ayer, también vino y como el miércoles habíamos hablado de que nos gustamos y tal, a ultima hora, justo cuando nos teníamos que ir, cada uno para su casa, nos dimos unos poquitísimos besos, ay nos quedamos con ganas de mas y por la noche cuando me llamo nos lo dijimos. pero nada, hoy ya volvimos a quedar un poco mas temprano para darnos muchos mas besitos. si os digo una cosa, además de ser guapo y estar muy bueno, ¡¡¡¡ BESA MUY BIEN Y LO QUIERO UN MONTÓN!!!!!

martes, 17 de marzo de 2009

DIA ABURRIDO


Hoy es un día muy aburrido para mi,
me levante muy temprano sin saber por que,
me levante animada, con ganas de ir al instituto,
que para mi es una cosa bastante raro,
por que nunca quiero ir,
no me gusta y mucho menos los profesores, por que son un poco petardos,
bueno algunos, pero el que no se salvo es el de tecnología.
no se que mas voy a decir, salvo que hoy va a ser un día redondo,
igual que ayer, me encanto haber estado con un chico que es maravilloso.
y sin nada mas que decir me despido.
BeS0S...]!

viernes, 6 de marzo de 2009

CUANDO SEA MAYOR 2


Hola, me llamo Esperanza y tengo 25 años.
Cundo sali del institutu lo primeru que fice fue tirar voladores,
tenia munches ganes de salir de esi infiernu, estuvi mes y mediu sin facer na.
cuando me decidi y poseme a fecer lo que siempre habia queriu, ser mecanina.
tube qu´estudiar un pocu mas pero como esi estudiu nun yera como el estudiu del puñeteiru infiernu y si queria ser una gran mecanica como lo yera mi pobre pa´ pues tube que esmerame y estudiar, nun habia problema, por que como yera lo que me gustaba y ya sabia meter na mano nel motor y areglai pijadines pues nun mi surgio ningun problema.
estuvi 4 meses ai y una vez acave puseme a trabayar nel tayer onde trabayaba mi pa.
soy una muyer soltera y sin compromisu

CUANDO SEA MAYOR.


LLUIS FONSI. ´ NUN ME DOI POR VENCIU ´


Me quedo callau, so como un neñu dormiu, qu´ puede despertase con apenes un ruidu, cuando menos te lo esperes, cuando menos lo imaxino, se qu´ un día nun me aguanto y voy, y te miro, y te lo dixo a los glayios, y te ríes y me tomes por un locu atreviu, pues tu sabes cuantu tiempu en mis sueños as vivido, mis sospeches cuando te nombre.
- Yo, yo nun me doi por venciu, yo quiero un mundu contigo, xuro qu´ val la pena esperar-i esperar-i esperar un suspiru, una señal del destinu, nun me canso, nun me rindo, nun me doi por venciu.
Tengo una flor d´ bolsillu, marchita d´ buscar una muyer qu´ me quiera y reciba su perfume asta traer la primavera-i me enseñe lo qu´ nun aprendí de la vida, quiere ella mas qu´ la vida, por qu´ toy solu un pasu de ganarme la alegría, porque ´l corazón levanto na tormenta enfurecia, dende aquel momentu en qu´ te vi.
-Yo, yo nun me doi por venciu, yo quiero un mundu contigo, xuro qu´ val la pena esperar-i esperar-i esperar un suspiru, una señal del destinu, nun me canso, nun me rindo, nun me doi por venciu.
Esti silenciu yes conté demasiades pallabres, onde verte tengo, pase lo qu´ pase, seguiré...
-Yo, yo nun me doi por venciu, yo quiero un mundu contigo, xuro qu´ val la pena esperar-i esperar-i esperar un suspiru, una señal del destinu, nun me canso, nun me rindo, nun me doi por vencido.
Xuro qu´ val la pena esperar-i esperar-i esperar un suspiru, una señal del destinu, nun me canso, nun me rindo, nun me doi por venciu.

no me doy por vencido




Me quedo callado, soy como un niño dormido, que puede despertarse con apenas un ruido, cuando menos te lo esperas, cuando menos lo imagino, se que un día no me aguanto y voy, y te miro, y te lo digo a los gritos, y te ríes y me tomas por un loco atrevido,pues tu sabes cuanto tiempo en mis sueños as vivido, mis sospechas cuando te nombre.



- Yo, yo no me doy por vencido, yo quiero un mundo contigo,juro que vale la pena esperar y esperar y esperar un suspiro,una señal del destino, no me canso, no me rindo, no me doy por vencido.



Tengo una flor de bolsillo, marchita de buscar una mujer que me quiera y reciba su perfume asta traer la primavera y me enseñe lo que no aprendí de la vida, quiere elle mas que la vida, por que estoy solo un paso de ganarme la alegria, porque el corazón levanto una tormenta enfurecida, desde aquel momento en que te vi.



-Yo, yo no me doy por vencido, yo quiero un mundo con tigo, juro que vale la pena esperar y esperar y esperar un suspiro,una señal del destino, no me canso, no me rindo, no me doy por vencido.



Este silencio es conte demasiadas palabras, donde verte tengo, pase lo que pase, seguire..



-Yo, yo no me doy por vencido, yo yo quiero un mundo contigo, juro que vale la pena esperar y esperar y esperar un suspiro, una señal del destino, no me canso, no me rindo, no me doy por vencido.



Juro que vale la pena esperar y esperar y esperar un suspiro, una señal del destino, no me canso, no me rindo, no me doy por vencido.




lo que tiene la vida

hola de nuevo, hoy no se que decir, estoy algo confundida. que carajo!! Estoy como en la vida había estado antes. Tras dejarlo con el panoli de mi exnovio, eh conseguido volver ala realidad de las cosas, me doy cuenta de que este ultimo mes me aleje demasiado de mis seres mas queridos y por ello hoy me siento mucho mas fuerte.
Anoche estuve hablando 2 horas con mi "primo" y nos dimos cuenta de que somos inseparables.
nos queremos un montón, con locura y pasión.
Decidimos dar por atrás a todos los que quieran intervenir en nuestra relación. Se que no os interesaran mis cosas, pero yo digo una cosa, al que no le guste lo que cuento, !!!!!!!! PUES QUE NO SE META EN MI BLOG Y PUNTO !!!!!!!!!!

martes, 3 de marzo de 2009

menudo fieston

hola, hoy voy a contar algo que realmente me asombro.
el viernes pasado, estube en casa de una amiga de gijon y esa chica tiene un novio,
muy cabron por cierto. nestubimos de fiesta asta las 6 de la tarde del dia siguiente.
estubimos muy bien y tal, nos volvimos locos por la noche y decidimos volver a sali, nada salimos asta las 9 de la mañana del domingo.
fue increible, su novio se fue alas tantas con una chica que la verdad que es cree mucho pero que a mi y a mi amiga no nos llega ni a la suela de los zapatos.
mi amiga se puso muy loca y decidi que era mejor irnos para otra disco,
cuando ibamos para la otra disco, le rebele que vendia material y que si queria que me lo avisase, pues me dijo que necesitaba tranquilizarse y puesto y sin poner, nos icimos 11, jaja.
si nos vieseis jaja, en un parque ai wuaaaaaaaaa!!!!!!!!!!!!! jjaja

viernes, 13 de febrero de 2009

Un neñu bruju.

Fai munchu tiempu, en una pequeña aldea, vivía una paisana mayor, llamá Ruperta.
Yera per limpia y siempre andaba perbien vestia.
Ruperta nun tenia familiana mas que tenia munchos gatos, yeran toos negros, pero nun-e iba a durar munchu, la paisana tenia silicosis, yera una emfermeda de los pulmones.
Na aldea tmbien vivian neños que xugaben siempre toos alegres, menos un neñu llamau Pedro.
Yera un neñu perbuenin, nunca se metia con nadie y apenas ablaba con los demas neños de la aldea. Cuando Ruperta iba a tirar la basura, los paisanos cada vez que la veian venir, guardaben a los neños en casa, pa que no los pudiese coger. Sienpre les contaban que yera permala y que facia perdañu a los neños que andaban solos. Un dia el neñu Pedro se escapo, fue a casa de Ruperta por que nun tenia amigos, al llegar a casa de esa paisana a la que toos los paisanos tenien mieu, la vio agacha dando de comer alos gatos.
- Hola – le saludó Pedro con amabilida. Ruperta se sorprendio al oir una voz tan bonita, se dio la vuelta y al ver que yera un neño se dio la media vuelta a continur el trabayu que raba faciendo. Pedro se sorprendio al ver que nun-y fizo casu, pero nun se dio por venciu y volvio a falai.
- ¿Como te llames? – le entrugo Pedro. Pero al ver que nun-y facia casu, penso y continuo.
- Yo me llamo Pedro – volvio-y a decir,pero Ruperta sigio sin contesta-y, eso fizo-y a Pedro sentise permal, por que el pobre neñu nun tenia amigos y taba persulu siempre. Pedro pusose pertriste u Ruperta al dase la vuelta pa miralu, diose cuenta de lo que-y pasaba al pobre neñu.
- Yo me llamo Ruperta – dixo-y.
- Dimi Pedro ¿te dexan acercate a mi casa pa falar con migo? – entrugo-y la paisana
- No, pero no-y lo digas a nadie, me escape por que siempre estoi ssolo y como te vi a ti tamien sola, pense que podiemos ser amigos.- le contesto Pedro.
- ¿Amigos? ¿y quien te dixo que nun teniq amigos?- entrugoi
- nun me lo dixo nadie, pero nunca te vi con nadie…- Nun-y dio tiempu a terminar de falai cuando la paisana la interrumpio.
- Si tengo amigos, son estos gatos, per lo menos nun son mala xente
- Y yo tampoco soi mala xente.- dixoi el neñu
- ¿Quies pasar a casa y tomar lo que quieas?- entrugo Ruperta.
- Bueno vale.- contestoi.
Cuand entraron en la casa Ruperta envitolu a un refrescu y pusieronse a falar. Ya yera un pocu tarde y Pedro tuvo que ise pa casa. Al dia siguiento volvio a ir a verla, paso el tiempo y se icieron peramigos, Pedro descubrio que la paisana facia maxia y quiso aprender. La paisana pusose a enseñai to lo que sabie. El neño ya sabria defendese de cualquier neñu que-y quisiese pegar. Paso un añu y la paisana fue empeorando con su enfermeda, ya no tenia ni un gato negro, toos murrieron y eso queria decir que ella tamien. Pedro ya yera un chavalin perguapu, un dia fue a casa de Ruperta pero nun la vio fuera como siempre, entro en la casa y tampocu la vio en la cocina ni en la salita, la llamo y Ruperta dixoi que taba en la cama malina, Pedro entro y la vio perdesmexorada,la paisana le dixo que ya le llegava la hora de morrise y que abie una cosa que nun-y abia dixu, y yera que ella yera su verdadera má y pidioi perdon por to lo que tubo que facer y por to lo que sufrio él. Ya nun-y quedava alientu pa seguir, pero Pedro la perdono, la beso y la abrazo tanfuerte como pudo, la pobre paisana fallecio abraza a su fiu mas queriu.

Fin.

viernes, 6 de febrero de 2009

mis cosas

hola!!!!!!! que tal?? yo estoy muy bien. la semana pasada escribí cosas sobre los tios de la cual estoy algo arrepentida.
lo dije por que estaba enfadada con todos los tios. pero ahora ya no. os voy a contar una pequeña historia.

el año pasado el 2 de febrero empeze con un chico llamado Jose, estubimos bien pero uvo un pequeño acidente en agosto, el dia de als piraguas. el rompio la pierna y yo tube un esguince, estubimos una semana en el hospital y cuando le dieron el alta, nos fuimos a su kasa. estuve todo agosto con el, pero vi que la cosa no funccionava muy bien.
el 28 de agosto lo deje por siempre, bueno por siempre no, por que con el que estoy saliendo es el mismo.


fin.